Hayatta bazı dönüm noktaları vardır.
İnsanı baştan sona değiştirir.
Sende beni öyle değiştirdin işte
Ama dönüm noktası değildin,
Benim için daha farklıydın.
Sadece noktaydın belki
Ve ben hiç dönemedim o noktadan.
Durma noktasıydın yani, her şeyin sonu
Aynı zamanda sonsuzluktun...
Bir noktaydın ve beni
Bir cümlenin sonunda bekliyordun.
Bende sana koştum, mutluluğuma.
İşte burdasın şu cümlenin sonunda
'seni seviyorum.'
Yalnızlığın son noktası,
Mutluluğun baş harfisin...
Kayıt Tarihi : 26.3.2009 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/26/noktala-ma-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!