Noktakare Şiiri - Deniz Koç

(küller birikiyor
b
akışlarımda,
başkalaşımlarımda / başka
başka alaşımlarda,
yaşamı tutup tutup silkeliyorum,
tüm mevsimlere çaldırdığım aşklar dökülüyor yeryüzüne
ve
ben
bi bulutu dolup taşıp izliyorum
tüm
olup
bitenleri,
olamamışları,
olmuş geçmişleri,
olacakları
...

çarpıtıyorum

...

adım diyorum,
adım …
neydi?

...

aksini doğurtucu yalanlarımla
yaşamın içine sızıyorum

...

solgun görüyorum tüm karanlıkları
tüm siyahları
solduruyorum
soldura soldura beyaza çalıyorum,
ışıktan uzat biraz burnunun ucunu renginin
,
adımı soracağım sade,
görün biraz - an'a

düş-ayak şehvani öznelerin aşikar kıvamında
nerem kaldı saklanacak

yayan yapıldak bir gök gürültüsünde

yerçekimine yataklık eden
-yaltak
-çekimsizliğiyle,
yatıp kalkan
salkımsöğütler

saçakları kendi belirsizliğinde
...

keyfi fokurdamıyor atmosfer

belki
,
tanrı
...
n'dersin!

yaşıyor sezinlenen
yaşasın

...
...

bakar mısın lütfen
hiçbir şey söyledim
/belki
-yine

...
...

,
biliyorum bir anlamım yok
biliyorum hiçbirşeyim...)

kaç noktaküp yaşamak
!

öteki dünyaya postalayayım mı
burada
mı
yersin içimi

dışımdayım nasıl'sa
dışarıda

( )

im parmağımın ucundan geçiyor her bir şey
bir şer değil
bi şey değil
,
hiçbirşey

...

sahiden be,
adım ne

()