Noktadan sonra Şiiri - Nermin Aydın

Yorgun geldim geldiğim yerin yabancısıyım
Gelmemiş sayın beni dilin yalancısıyım

Düşen inci tanesi gibi geçerken yıllar
Zehirli hançerlerle vurur bağrı anılar

Can çile dergahında zaman zehirli yılan
Şimşekler çakıyorken gözde ışığım yalan

Sıkıntılarım mahpus tutarken avucunda
Gör ki sızlıyor gönül gamın en korkuncunda

Yaşlı çınar yaprağı hışırtısı ömrümüz
Kırık harfli tek hecin ezberinde günümüz

Zaman kılıç kını mı tanır gındam kalesi
Çürütür paramparça eder vakit hilesi

Gövün ciğer atlası ağulandı sularım
Sokul mercan içine ey yalnızlıklarım

Vakit gurup vaktidir rüzgar hoyrat esiyor
Yıldızlara bakıpta heyhat ahkam kesiyor

Bir yaprak dökümüdür gri hazan göğsünde
Söz ikindi çayının buruk tazeliğinde

Alazsız dumansız bir yangının ortasında
Onura yakıt oldum gözlerin duldasında

Gül kurusu üfleyip aynaya kader yazdım
İçimde ölenlere derin mezarlar kazdım

Yalnızlık ki çürüyen bir şeye ulaşmaktır
Anılar bahçesinde hüzünle dolaşmaktır

Yarama tanyeri sür şavkın mahur şifası
Kim ki yaşar bu derdi yoktur şevki sefası

Hiç bir şey bilmediğim bildiğim en iyi şey
Öğrendim ki noktadan sonra başlıyor her şey...

Nermin Aydın