Bir cümleydik biz, yarım kalan,
Ne tam vedâ, ne de yeniden başlayan.
Seninle her şey bir "ama" gibiydi;
Ne susmak tamdı, ne konuşmak cüret…
Ben seni bir nokta sandım önce,
Bitmiş sanıp sustum içimde.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta