Nokta Virgül Şiiri - Sinan Bayram

Bir cümleydik biz, yarım kalan,
Ne tam vedâ, ne de yeniden başlayan.
Seninle her şey bir "ama" gibiydi;
Ne susmak tamdı, ne konuşmak cüret…

Ben seni bir nokta sandım önce,
Bitmiş sanıp sustum içimde.
Meğer noktalı virgülmüş hâlimiz;
Devam edecek bir şey varmış, gizlice…

Cümleler kurdum gözlerinden içeri,
Her kelime aşk, her harf bir nehir.
Sen dururdun sanki bir satır başı,
Ben yandım arada; sözcük sözcük erir.

Ne noktadayız, ne virgülde şimdi,
Ne başlangıçtayız, ne de bitti.
Kalbimde bir imla hatası gibi duruyorsun;
Sana susmak da aşk, seni söylemek de.

Sinan Bayram