Özü ruhtur insanın, beden ruhun boyası
Ecel denen yağmurla, dökülür tüm foyası
Nokta hayatın sonu, virgülse bakayesi
Sırlı roman gibidir, bir ömrün hikayesi
Kaçmak! nereye kadar, kaçışın sonu kar mı?
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu