Nokta koydum.
Nokta koydum üzüntülerimin önüne
Nokta.
Gülmek var
Üzüntü yok, ağlamak yok.
Kaldırdım attım, hepsini bu gün çöpe
Söz verdim kendime.
İsterse ölüm olsun
İsterse hastalık olsun sonunda.
Üzülmek yok.
Yaşadıklarım çok bile gelir bana.
Dargınlık yok.
Huzurla uyumak var artık geceleri
Neşe doldu bu gün içime.
Neşe!
Ömrümün sonunda âşık oldum hayata yeniden.
Bahar geldi, güneş topladım güneşten.
Geleceği gördüm.
Umutlarım yeşerdi birden
Daha, ne isterim.
Allah’ tan.
Erdim huzura, karanlığımda bu gün ben.
Ahmet Yüksel Şanlı er
07 Eylül 18
Ahmet Yüksel Şanlıer
Kayıt Tarihi : 7.9.2018 10:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/07/nokta-koydum-uzuntulerime.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!