Nokta Şiiri - Barış Akm

Bu kaçıncıdır bilmiyorum
O kadar çok oluyorki son günlerde
Kalbin eli uzanıyor telefona
Tanıdık bir ses duyamamak
Bu kadar mı zor gelirmiş insana?

Ahizeye dokunamadan kalakalmak öylece
Platonik aşk gibi işliyor kalbine
Bir ses umarken gecenin belkilerinde
Sus pus kalıp karışmak yağmurlara

Bir bardak şarap, bir daha
Gurbet ağrısı ile uzaklara
Eski bir sokak lambası başımda
İçimde eskimeyen sızımla ben başbaşa

Seni düşünüyorum sonra
Bir sen vardın zamanın bir yerinde
Ve ben
Düşlerle hayallerin seviştiği günlerde
Falcı kadının dediğinin aksine üç zaman önce

Şimdi etim kemiğim Dünya'nın bittiği yerde
Ruhum memlekette, gözlerim ufkun ötesinde
Hayat masalmış meğer anlıyorsun bir zaman gelince
Haydi kaldır şişeyi bir kez daha son satırlara
Sarı uzakların kızıl gözlerinin şerefine
Son yudum bu, hayat oyununa nokta