Adımladıkça sessiz kalmış hayatın içindeki merdivenleri,
Her birinin çığlıklarını duymamak mümkünmüydü.
Anıları denize serip kurutmak, yıldızlara umut asmak.
Vurulmuş bir anıyı tekrar hayata döndürmek.
İnce bir nakış gibi hayatın belleğine kazınmış geçmişi,
Tığ ile sökmek mümkünmüydü..
Sevgiliye sevdiğini söylememek,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta