Adımladıkça sessiz kalmış hayatın içindeki merdivenleri,
Her birinin çığlıklarını duymamak mümkünmüydü.
Anıları denize serip kurutmak, yıldızlara umut asmak.
Vurulmuş bir anıyı tekrar hayata döndürmek.
İnce bir nakış gibi hayatın belleğine kazınmış geçmişi,
Tığ ile sökmek mümkünmüydü..
Sevgiliye sevdiğini söylememek,
Noktalardan cümle kurmak, gözyaşlarını kendinden saklamak
Ve mümkünmüydü şah damarından hayata asılı kalmak...14/09/2001
Mustafa Çakır
Mustafa ÇakırKayıt Tarihi : 17.6.2002 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!