Kâinatın zerresinde küçücük ay'ım;
Uzunca roman içinde ben bir noktayım.
Oyuncağını kaybetmiş bir çocuk gibi,
Bunca insancık içinde tek başımayım.
Geceleyin tüm ışıklar sönünce gördüm,
Dünyâ feleğin tersine dönünce gördüm.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta