Herkesin vatanı kendine güzeldir elbet
Bülbül kuru çalının dalında nasılda mutlu
İstemeden beni senden kopardı gurbet
Gurbet üvey Ana,sen gerçeksin Nohutlu
Sıra dağların gümüşten gerdana benzer
Ötüşür keklikler,eteğinde ceylanlar gezer
Kıvrılıp dolanır yolların ufuklara uzar
Ilgıt esen yelden reyhan kokarsın Nohutlu
Aşıklar Nemruta çıkarlar sabah erken
Usulca doğan güneşi,kor içinde batarken
Şiro çayı bir yanda çağlayıp fırata akarken
Umman gibi sırlarla dolup taşarsın Nohutlu
Her mevsimi güzel yaşatırsın bağrında
Baharda güzeller ağıt yakar pınarlarında
Çiçekler açarken kiraz,elma bağlarında
Selvilerle yeşil örtüye benzersin Nohutlu
Tarlalarda görünce altın sarısı buğdayı
Hazırlar harman yerini,ırgatı halo dayı
Yaz,güz geçer hazan gelir sonbahar ayı
Sarraf vitrininde sanki cevhersin Nohutlu
Bağlar yerini bırakır sararmış yapraklara
Bir duman çöker o hatıra dolu dağlara
Kış gelince börünürsün beyaz karlara
Gelinlik içinde geline benzersin Nohutlu
Kadro tam,çay demli korucunun evinde
Avcılar avını nasıl anlatmanın derdinde
Soba yanar,kontör bol keyifler yerinde
Timurtaşada bir selam atarsın Nohutlu... :)))))
Kayıt Tarihi : 8.2.2012 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli okuyucularım. Nohutlu benim doğduğum fakat doyunca yaşayamadığım köyümdür.
Anlamlı, keyifli, akıcı ve teknikği tam olan bir şiir. Kutlarım... (Tam puan + Ant.)
Sevgiyle, esen ve esinlerle kalınız.
Nafi ÇELİK
TÜM YORUMLAR (1)