“ Köşe başı beklerim,
Vay benim emeklerim.”
Oturmuş da her gün okul yolunda
Mini mini yavruları beklerim.
Elinde sitili, içi kalaylı
Kaynatmış nohudu, satar bey amca
Gözü görmez, her şey el yordamıyla
Külah külah neşe katar bey amca
Gözü görmez; ama yüzü nurluca
Başında kasketi, diz çöker daima
Teneffüste kalabalık sarınca
Sinirlenir çocuklara bey amca
Her öğle okula gelirken böyle
Kimyon kokusuyla dolardı bahçe
Tuzlayıp tuzlayıp minik ellere
Nohutunu tüketirdi bey amca
Nohut tükenince koyulur yola
Bir elinde sitil, birinde asa
Bazen bir çocuğu yürür yanında
Cebi şıkır şıkır gider bey amca
Bir gün baktım boş duruyor köşesi
Şöyle bir dinledim gelmiyor sesi
Dediler ki, artık bitmiş nefesi
Bir daha buraya gelmez bey amca…
Kayıt Tarihi : 7.7.2006 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/07/nohutcu-amca.jpg)
Teşekkürler Öztokmak,
Nohutçu,macuncu,pamuk helvacı, kağıt helvacı,
horoz şekerci amcalar hepsi gittiler birerbirer.
bizimde çocukluğumuz yitip gitti..
Yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)