ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Ne diyebilirim ki ben bu şiire yorum yazamam, her şey açık açık ortada işte... Ne kadar görmezden gelsek hatta hiç görmesek te biliyoruz ya bahtiyarların varlığını, bir şey yapmak gerekmez mi, ama yapmadan öylece yaşıyoruz işte.. Ben düşünürüm bazen benim bu dünyadaki misyonum ne, benim mutlaka düzeltmem gereken bir şey olmalı diye... İnsan olarak yaratılmışsak dünyada insan olup yanlışları duzeltmeliyiz.. Kaleminize, yüreğinize sağlık..
Bahtı olamadı bir türlü kendisine yar
Yeni yılı göremeden gitti ne yazık
Zavallı Tinerci Bahtiyar…
onlar da bizim acı gerçeklerimizden :(
Öğretmenim, bu ülkede o kadar çok Bahtiyarlar var ki bunları tanıdıkça, insan olmaktan, bu ülkede yaşamaktan, bunları görmeyen vicdansız, çıkarc, güruhla soydaş ve dindaş olmaktan hicap duyuyorum.Emeğinize, yüreğinize sağlık. Yine tarihe not düşecek bir şiir okudum. En içten saygı ve sevgilerimi yolluyorum.
bahtiyar gibilerin ne babası ne de noel babası olur. vicdananlara emenet onlar... duyarlı yüreğinizi kutlarım naime öğretmenim... tebrikler
Fazla bir şey istememişti ki Noel Baba’ dan
Bir küçücük iş, bir sıcacık aştı beklentisi
Öyle aşk- meşk te yoktu düşlerinde hani
Iskalamıştı O'nu yine ihtiyar,
Randevuyu bu yıla ertelemişti…
Ömrünce mutlu olsun istemişti ailesi
O yüzden adını Bahtiyar koymuşlardı besbelli
Kalleş trafik kazası alınca sevdiklerini
Bahtı olamadı bir türlü kendisine yar
Yeni yılı göremeden gitti ne yazık
Zavallı Tinerci Bahtiyar…
----Naime hanım !
hem yaşatan hemde yaşayanlar için aynı iki değişmeyen değer var , önce umut sonra hayal ,bir birinden ne kadar süre ayrılmaz ise ömür ve yaşam o kadar ,inanmak ise hayal kırıklığı ve havai fişek gösterisi gibidir, gelir, geçer , bin türlü zorluklar içinde ,,hüzünle biten şiirleri sevmeyiz , bizi hüzünlendirir ler ancak okurken en çok beğendiğimiz şiirlerdir .o şiirlerden birini okudum sizi ve şiirinizi kutluyorum saygılar sunuyorum .
Ne yazık ki bu örnekler her kültürde, her zaman var demek ki!....... Andersen'in 'Kibritçi Kız' öyküsünde de bir yılbaşı gecesi sokakta donan küçücük bir kız anlatılır....
Sahipsiz olarak yaşayan o insanların hayat öyküleri çok iç acıtıcı gerçekten.....Büyük bir sosyal yara.... Hepimizin bir parça sorumuluğu var....
Çok duyarlı yaklaştığınız bu konuyu işlediğiniz için teşekkür ederim Naime Öğretmenim.....
Kaleminize, yüreğinize sağlık...... Sevgilerimle.........
Gözümüzün önünde her gün yaşanan ancak farkedilmeyen ve /veya görmezden gelinen gerçeklerin hüzünlü öyküsü neleri harcayıp çöpe atarken sıcak bir somun için ömür tüketenler var hayatta. Duyarlı yürek sesiniz hiç susmasın öğretmenim yine öğrettiniz bizlere sağ olun var olun.
Bir kez daha 'Yılbaşıların arka sokağını' okudum..
Öğretmenimi tekrar kutlarım..
Ben de hiç inanmadım, ne noel babaya, ne de ren geyiklerine. Bizim yeni yıllarımızda hediye paketlerindne sadece gözyaşı çıkardı.
Bahtiyarı yeni tanıdım ve sevdim. Bu dunyanın kahrını çekmiş, zılgıtını yemiş herkesi umursadım.umursanmasam da..
Size de sağlık ve huzur dolu bir yeni sene diliyorum. Düşündüren şiir ve yorumlar için ayrıca Teşekkürü borç biliyorum.
Teşekkür ediyorum.
Saygı öncelikli sevgiler.
İnsanoğlu kendi seçtiği yaşamı yaşamıyor (Kendisi en iyi yaşamı seçebilir miydi, bu da tartışılır). İnsanın yaşamının en iyi olmasını belirleyen, toplumsal düzendir, eğitimdir. Ama aksaklıklarda neden, nasıl olursa olsun insan yaşamı sona ermişse, çocuk sonsuzluğa göçmüşse ortada bir tek gerçek kalır: Çocukların yaşatılamadığı!..
Değerli kalemi sevgiyle kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 210 tane yorum bulunmakta