Nöbetlerdeyim.. Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Yolun düşerse bir gün heyecandan titreyen ellerimde
Bıraktığın adreste bekleyen unutulmuş mektubunla
Kokun sinmiş üç beş cümleden ibaret sözcüklerden
Saatin yelkovanın akreple yarıştığı vakit nöbetteyim..

Değişen bir şey yok sadece saçımdaki beyazlıktan başka
Gözlerim bekler seni bıkmadan bilse de gelmeyeceksin
Yorgun ayaklarım taşımaz olana dek vazgeçmez yareninden
Güneş batarken son kızıl rengini kaybedene dek nöbetteyim..

Soysuz adın tövbe gibi dilimde döner durur şu cihanda
Kah hülyalı çalımlar gelir aklıma kah tebessüm dudağımda
Dayanmaya çalışır eski eser gibi zamana karşı direnirken
Çöl sıcağında sürünür serap gören bedevi gibi nöbetteyim..

Korku dağları bekletir bilmeden küçücük bu yüreklerde
İçinden çıkarıp atamaz lüzumsuz gelen nefret atıklarından
Parçalara bölünmüş kırılgan yürekleri saran ah ile vahlar’da
Kör kuyularda kaybolan sevdamı bulana dek bil ki nöbetteyim..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
02/02/2010