Hafta sonu gelince içimde hüzün.
Çoktan unuttum sevdiklerimin yüzün.
Yaşamadan baharı, geldi çattı güzün.
Sormayın dostlar yine nöbetlerdeyim.
Yaşayaman insan gibi evde bayram.
Alem bana, bense alemlere hayran.
Pencereden eylerim dünyayı seyran.
Sormayın dostlar yine nöbetlerdeyim.
Bende isterim, hep kuşlar gibi özgür.
Uçmak göklerde öyle kanatlanıp hür.
Bir ömür, dört duvar arasında çürür.
Sormayın dostlar yine nöbetlerdeyim.
Kayıt Tarihi : 25.4.2018 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!