Nöbetlerde Şiiri - Nursen Özdoğan Kurban

Bir gül sevdim
Her vakit başka elde açar
Ben ne vakit arasam
Adım adım öte kaçar
Bana hasret verir
Gayrısına neşe saçar
Gecenin üçü olmuş
Gülüm;
Kokun şimdi hangi tende

Alı solmuş her yaprağını koparırlar
Günü gelir rüzgara savururlar
Kokun kalmayınca yüz çevirirler
Bana dikenin bile düşmez
Güzelliğin her bir yerde

Bahçe olsam senin yerin içerim
Her saçağına bin sevgi saçarım
Goncalar içinde yine seni seçerim
Yönünü bir dön bu kadar zulmetme

Kokun kimde bu saatte
Rengini kime verirsin
Sohbetin bülbülle
Bana bir söz etmezsin
Ben sana ne ettim
Bu kadar hain bakarsın
Sevdimse suçun yarısı sende

Ellerimde bitmeyen arayış
Unuttum, ne vakit son sarılış
Aradım gecede seni karış karış
Ay ışığında yüzün
Buğulu gözlerde hüzün

Aramazdım bilseydim ki istemezdim
Fark ettim ki acı çekmem gider hoşuna
Benim gülümsün kökünden dikenine
İçimde dopdolu sevgin
Sen yoksun