Günlerden perşembe geçiyordu
Okulun kapı nöbetçisiyim.
Sensizliğe nöbetler geçirmiş vaziyetteyim...
Güneş batıdan doğmuştu
Utangaç boynuma kıyametler parlamıştı...
Üzerinde sarı bir üst,
boynunda beyaz beren duruyordu.
Güneşe tutulmuş gözlerin alevlendi dünyama.
Bir an yabancısı oldum yaşama dair tüm çılgınlıklara.
Yağmur yağıyordu hafiften
Kapıya yavaşça yöneldim.
Bereni çıkarıp ’Günaydın’ dediğin anda
Tüm yıldırımlar, şimşekler
ve sağanak yağmurlar tenime mevzilenmişti
öylece ateşkes ilân ettim,
doğanın tüm güzelliğine....
Kayıt Tarihi : 11.5.2014 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!