Herkes uyuyor mışıl mışıl
Ben bir tabure üzerinde sabahlıyorum
Çünkü gece nöbetçisiyim koridorda
İrkiliyorum kapının gıcırtısıyla
Kızıyorum birden kendi kendime
Nöbette uyunur mu hiç diye
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla