nöbetçi asker
yüzünün işgal ettiği yüreğim
hüzne bıraktı yerini
yer yanım bir fiil işgal edilmiş
hüzün nöbetçi asker gibi
nöbeti hiç bitmeyecek gibi
her umutsuzluğa düşüşümde
bir dağ çöküyor benimle beraber
bentlerim yıkılıyor bir bir
nemli kalemler kalıyor ellerimde
yaralarım artıyor
ağrılarım
buğulu şarkılar söylüyorum
hüzünlü kuşlar eşlik ediyor
ellerim hüzünlü bir sonbahar
aralık/05
Arif ToprakKayıt Tarihi : 29.5.2006 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!