Nöbet Bende (Gülce-Yiğitce)

NÖBET BENDE (Gülce-Yiğitce)

Vatan için, çok can veren
Yatan oldun, ey şühedam
Bakan benim, nöbet bende
Küçülmeden devler gibi

Soran bilsin, ben ki buyum
Kur’ an yolu, benim yolum
Boran bilmem, hak kuluyum
Bükülmeden elif gibi

Hedefe ok; ben yürüyen
Halefe bir, nur kürüyen
Sedefe dal, dese gönül
Sökülmeden hırsız gibi

Sevgi satıp, sulha koştuk
Bengi deyip, cenk’e coştuk
Bengi için, kaşık vurduk
Bükülmeden seymen gibi

Hacca giden, ben karınca
Akça olsun, yüz hakkınca
Çokça bulsun, ruh sevabı
Dökülmeden ölmüş gibi

Durur oğuz, boydan dokum
Vurur hedef, benim okum
Serdar, Levent, akıncıyım
Bükülmeden tûran gibi

Türkü söyler, diller; destan
Türk’ten korkar, düşman; festen
Göktürk benim, soydan atam
Dürülmeden dürdük gibi

Tekin dur sen, son haşarat
Alptekin ben, bil ki Kürşat
Kin tutmamda, dik dururum
Bükülmeden çelik gibi

Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey