Geceler benim, geceler benim!
Dağların ardında can veren benim!
Bir nöbet yerinde; sessiz, uykusuz,
Karanlık içinde gözlerin benim!
Ruhum bedenimde, bedenim senin!
Ellerin uzakta, hasretim benim!
Bir rüzgar esse kokun getirse,
Kokuna tutsak benim bedenim!
Bir çığlık delse şu karanlığı,
Yıldızlar dökülse avuçlarıma,
Şafak söker iken nöbetim bitse,
Bu beden gözlerinde müebbet yese!
Ruhum bedenimde, bedenim senin!
Gözlerin benim tek nöbetim!
Kayıt Tarihi : 13.6.2013 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Askerdeki ilk nöbet anısıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!