Nöbet Şiiri - Meksen Kılınç

Sabrın sadakatinde,
Dokuz doğuruyor sevdam bu gece
Ve her birini emzirmesin diye hüzün
Yedi renkte ışık saçıyor yüzün
ben yine siperlerde, ellerim tetikte
efkar saatindeyim kör lambalar dibinde

yokluğunun vehminde,
yuvarlanır, sırtımda zaman bir çıngırak
kalbim, mum alevi gibi ürkek ve titrek
bedenim,demir tavında ezilirken
sevdanın tılsımı düşer ayaklar dibine
her çekiç darbesinde…

bu gece ayrılık sırtımda bir kambur
uykularım nöbette tabur tabur
mumlar içinde eriyorken iplik iplik zaman
gölgem çoktan boyandı sislere
devler,cüceler nöbette mumlar dibinde

aklımda şüphe,kurt düşer içime
Bir soytarı elinde oyuncak oldu sihirli lambalar,
bozuldu büyüsü cinlerin.
artık cüceler nöbette lambalar içinde

01/05/2014
Meksen Kılınç