Koca bir şehirdi dizlerimde uyuttuğum bu gece
Yıldızlardan bir yorgandı,örttüğüm üzerine.
Ninnilerce söylediğim sessizliğin ezgisiydi.
Kollarımda avuttuğum küçük bir bebekti gece…
Sarıldıkça huysuzlaşan,sarıldıkça şımaran.
Kocaman şehrin küçük insanlarıydı,ninnilerce yitiveren
Dizelerimden sonsuzluğa akıveren bir yitiklikti yaşanan.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta