Yine bir yıldız kayacak,
Yeni bir yalan anlatılacak,
Yine gönül hüsran, viran,
Bu nöbet hiç unutulmayacak.
Beni sevdiği günleri hiç hatırlamam,
Onun o şapkalı halini hiç unutamam,
Televizyonu seyredişi aslında bir yalan,
Bu nöbet hiç unutulmayacak.
Samas dağının her köşesinde ayak izin,
Ayşeden sonradır serilişin,
Duygu, evham, dalgınlık senin işin,
Bu nöbet hiç unutulmayacak.
En büyük hobin soğuk su içişin,
Bir de evin damından Samas'ı süzüşün,
Elinde bir sigara, gözün kara,
Bu nöbet hiç unutulmayacak.
Yine nöbetlerdesin neyi düşünürsün,
Gözümün önünde hep, kahverengi yeleğin,
Son demlerindir bu heyhat,
Bu nöbet hiç unutulmayacak...! ! !
22/03/2002 ANTALYA
Kayıt Tarihi : 22.3.2002 03:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!