Nöbet Şiiri - Metin Vardı

Pusu atarım efkar basarım nara atarım
Sen uyurken ben bağrıma buz basarım
Eyer BAYRAĞIMA dil uzatan olursa kendimi asarım
Sevdiceyim möhör gözlüm sen rahat uyu

Islık çalan rüzgarlara kalkan olurum
Elim tetikte gözüm it ininde öyleken uyurum
Vatanıma göz dikenleri görünce dirhem dirhem ölürüm
Sen anama iyi bak nöbet gözlüm ben ölürüm

Efkar basar beni alaca karanlıkta bu gece
Vatan mı yarim mi bilmem gelir önce
Bu dağlar zati yücelerden yüce
Sana şiir yazdım sevdiceyim hece hece

Kim tutar metinim seni kin kusan köpek mi
Mini etek giyen cinsiyeti belli olmayan erkek mi
Arkadan vurup kaçan namusuz mu köçek mi
Sen düğünümüzü bekle möhör gözlüm

Ehhh meto bu gecede karizmanı konuşturdun
Möhör gözlünü huzur içinde uyuttun
Sevda için dağı taşı bir lokmada yuttun
Gurur duy vatan gözlüm ben nöbetteyim

Yahu bu canı nasıl feda edeyim bu vatana
Kan ile bayrak yapmış aziz atana
Ulan sen durma saygısılık olur kefensiz yatana
Beni unut möhör gözlüm sen rahat uyu

BAYRAKVATANVE ŞEHİTLERE ARMAĞANIMDIR