No smoking Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

beni benden götürensin
tebeşir beyazı misâli
kara tahtada ok
... sensizliğin uzanmadığı dal
girmediği delik yok
sensizlik beni vakârımdan vuruyor

kaynıyor iç içe; elif, bâ, tâ
elde kalan mukadder bir hatâ
yâni
bu dağlar devrilmeyesi
çün,
koynumda biriktirdiğim
külâh külâh duâlarım var
sensizlik, med-cezir
sensizliğin kahrolmadığı okyanus yok

fırtınalar kopmadan
yağmurlar bastırmadan önce
mahvet beni
mahvımın dudaklarına bal sürdüm
ne ki
uyanamayacağım yarın belki
işte odur asıl mahv
sensizlik
bir trajik mevsimdir
duvardaki şamdan kadar
sensizliğin bana bakan tarafında
karanlık var

ne yöne gideyim şimdi
akılda baş
başta akıl yok
nereye yönelsem galeyandayım
zambaklar açmıyor artık vâdilerde
heyhât
kar delmiyor kardelenler ilk defa
ne zirveler kalmış yerinde
ne alçaklarda denizlerin tatlı uğultusu
sensizlik, no smoking
sensizliğin ortasında
ciğerimi parçalıyor bir aynalı güvercin uykusu

Mustafa PINARBAŞI