No: Naftalin Kokusu Şiiri - Hamdi Özyurt

bana gel
her evde ben oturur
her zaman evde olurum

önce telefon gerekmez
rüzgarın telaşından haberim olur
kapıyı çalmadan gir
ayakkabılarını çıkarma
bakma öyle
birazdan tedavülden
kalkacak pul gibi
gençsin, yaşın müsait
daha çok kitap arasında
çok leylak unutulur

bana gel
her evde ben oturur
her zaman evde olurum

saçların biraz ilkyaz
biraz uyku iklimi
yüzün az asimetrik
yüzün zor ezberlenir
gel, teninin altındaki
mumları birlikte yakalım
ışık hızında karanlığa
batalım, aklanalım

bana gel
her evde ben oturur
her zaman evde olurum

bu çakmak
musahibimden armağan
taşı yok, bulamadım
ilaçlarımı bıraktım durakta
biliyorum
ölüme yakın bir mevsimdeyim
ne allah, ne şeytan
ben bir meleklere inandım
onları sevdim

bana gel
her evde ben oturur
her zaman evde olurum

adresimi söyleyeyim, yaz:
asimile ruhlar kenti
bir anı bırakmadan
biten aşklar bulvarı
bizi mutlu bilsinler sokak
no: naftalin kokusu