Kaskatıydı bedenim
Yumuk yumuk ellerimi artık açamazdım
Son çığlığımı artık anneme duyuramazdım
Acıkmıştım, oysa üşümüştüm,
Bakmayın morarmış, soğuk dudaklarıma
İçim yanmıştı su içmek isteyişim vardı
Sevgi
gerçekten hafifti
Yaşamak
nefes almak kadar hafif
Olumlayıp yüceltiyorlardı
ululaştırıyorlardı bizi
Senle ben
Bir gölün en tenha
Kıyısındayız sevgili
Tıpkı yaşamlarımızın
Olduğu gibi
Maviden laciverte
Sular dalga olup çarptı
Gök yağmur yağmur yağdı üstüme
yer deprem deprem yarıldı ayaklarımın altında
sessizliğin çığlığı çınladı kulaklarımda
Bilmediğim sulardaydım şimdi
huzursuzluğun huzuruydu benimki
NE O NE BU
Ne ben o benim artık, ne sen o eski sen
Ne o günaydın efendimler, nasılız bu günler kaldı aramızda
Ne paylaşılan düşler,
Ne o ıssız adalarda paylaşılacak gün batımları,
-
Taner Yele
Tüm Yorumlarnuray hanım bir kaç şiirinizi okudum ve çok beğendim. tebrikler, iyi bir kaleminiz var. yolunuz açık olsun.