nizamiye kapısında durdum
seni düşündüm birden
dün akşam ki halini ve gözlerini
başını öne eğişini
hadi git deyişini
nizamiye kapısında durdum
yavrum aklıma geldi
kulaklarım çınladı,ellerim titredi
bana bay bay demişti
ve öpücük vermişti
nizamiye kapısında durdum
evimi özledim hemen
gözlerimde canlandı
yaşantım,sabahım akşamım
aklım geride kaldı
nizamiye kapısında durdum
asker kapıyı açtı
ayaklarım dolaştı
ve gözlerim yaşardı
nizamiye kapısın hiç sevmiyorum
....
06.05.2000 Gemlik
Şair AltınayKayıt Tarihi : 15.9.2005 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!