Nizamettin Ergül Şiirleri - Şair Nizamet ...

İçmiş kafası kıyak,
Sevmiş dünyası devrik,
Uykusuz gözleri kapalı,
Bir sağa bir sola sallanda gel
Derdi başından aşmış,
Gözün yaşı dolup taşmış,

Geceyi,gündüzü,
Yetimi,öksüzü,
Yüzü,gözü,
Yaratan Rabbimdir.

Dereyi,ırmağı,

Silaha sarılıp canlara kıymayın
Anaların gözünde yaş akıtmayın
Yetim,öksüz çocuklar bırakmayın
Rica ediyorum...
Galeyana gelip ortalığı yıkmayın
Suçsuzları alıp içeri tıkmayın

Ben beni bile unuttum
Cemalini karşımda görünce
Lal kesildi inan dilim
Seninle muhabbet edince.

Seni Yaratan ne yüce

Yaşamam anlamını seninle kazandı
Dalımdaki tomurcuklar sayende budaklandı
Yüreğim şiire göz kırptı varlığınla
Bu dünya seninle bir başka güzeldi.

Günlerin tükenip gitmesini istemezdim

Kara tipiye tutulup devrilme
Yağmur suyuna kapılıp gitme
Zaman dilimine yenilme
Kendine iyi bak.

Ele sırtını dayanma

Yaşamayı hep sevdim,
Kimseye eyvallah çekmedim,
Doğaya tutkundum,
Dertlerimden ötürü isyan etmedim,
Haddimi bildim yaradana şükrettim,
Ağıran saçlarıma aldırmadım,

İçimde yanan volkanı,
Söndürmek senin ne haddine,

Seni seven kalbimi,
Caydırmak senin ne haddine,

Gölgen duruyor sen yoksun
Dilini arılar soksun
Adın var kendin yoksun
Gözünü kargalar oysun
Neredesin nerede neredesin.

Sibirya soğumusun sana dayanamıyorum Cehennem ateşimisin sana dokunamıyorum Namludan fırlayan kurşunmusun Korkularınla ödümü koparıyorsun Everest tepesi gibi ulaşılması zorsun Kızgın ateşten arda kalan korsun Engebelerle dolu bir yolsun Korkularınla ödümü koparıyorsun Kadehime doldurulmuş zehirsin Bana armağan edilen virane şehirsin Söyle amacını Nizamettin delirsin Korkularınla ödümü koparıyorsun Nizamettin ERGÜL