Nizam Kurulsun Şiiri - Safiye Samyeli

İkimiz de eşitiz Ulu Tanrı önünde.
Kurulsun artık nizam, bu davamız görülsün.
Her şey kayıt altında, hale hazır defterde.
Gelsin artık melekler, sualimiz sorulsun.

Taşırım demiştim ben, bu sevdayı mahşere.
Kaâle almadın beni, inanmadın bir kere.
İkimiz de geldik bak, şimdi dönülmez yere.
Bu aşkın katili kim, suçluları bulunsun.

Yüzüm ak anlım açık, her soruya ben varım
Ne itiraz ederim, ne son kez yalvarırım.
Kara kaplı defterde, hazırdır kanıtlarım.
İncelesin melekler, bu suçlama son bulsun

Ne red olsun bu dava, nede geri dönülsün.
Ne yırtılsın defterler, ne de mazi dürülsün.
Suçlusu hangimiziz, hepsi bir bir görülsün
Kim sevda mağdurudur, kâinatca duyulsun.

Burda adalet büyük, terazi ibre şaşmaz.
En ufak bir haksızlık, hak süzgeçinden geçmez
Yüreği mert olanlar, er meydanından kaçmaz
Eğer suçlu ben isem, darağacı kurulsun.

Son arzun nedir diye, hiç kimseler sormasın.
Pişman olmuştur diye, boşa kafa yormasın.
Geçmesinler önüme, hiç karşımda durmasın.
Helallik verme bana, nazlı boynum vurulsun.

Kanım aksın toprağa, bırak orda çürüsün.
Melekler cesedimi, cehenneme sürüsün.
Nar eteşte yansam da, sen bu gönlün gülüsün.
Hala seviliyorsun, gözlerin aydın olsun.