Yeraltı yalnızlıklarıyla
bıraktın beni.
Kimbilir; hangi kazma değecek yüreğime.
acılarımı yaymak için yeryüzüne.
Sözüm, sabrım kalmadı,
kanıyorum gitgide.
Toprağın yedi kat dibinden,
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta