Semalar sessiz...
Dalgalar pes etmiş, küsmüş kumsallara.
Fenerler sönmüş, vapurlar kaybolmuş ufukta...
Göç etmiş martılar karanlığa.
Ne ayak sesleri kalmış iskelede
ne de sevda yüklü gemiler uğrar olmuş limanlara.
Sigaralar ardı ardına yanmış,
kadehler dolup taşmış meyhane köşelerinde.
Sebebi senmişsin, anlayamamışım...
Koca bir şehri susturmuş uzaklaşan nefesin.
Sanki sokak lambaları dilini yutmuş.
Mehtap desen köşe bucak saklanır olmuş.
Nedir bu kimsesizlik sevgili?
Nedir bu gidişinin sebebi?
Dön de bak bir ardına, hıçkırıklara boğulmuş Kız Kulesi. Kelimeler boğazına düğümlenmiş Galata'nın.
Neyin intikamıdır bu sevgili?
Niyedir bu İstanbul'a nefretin? ...
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 20:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!