(1963 -Urfa) Hayatın tamamı: Bir nefeslik...
niye yoksun?
yelkovan akrebin ardı sıra akrep yelkovanın
bir çift göz ışığına hasret tabut aralığından
bu sızılar bu ağrılar ah bu ateş basmalar
çerçevelik hatırına müzelik titreyen bu eller
duvara asılı kalsın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim