niye yoksun?
yelkovan akrebin ardı sıra akrep yelkovanın
bir çift göz ışığına hasret tabut aralığından
bu sızılar bu ağrılar ah bu ateş basmalar
çerçevelik hatırına müzelik titreyen bu eller
duvara asılı kalsın
niye yoksun?
bu deli gönül kırdı mı ki gönlünü
elmanın kurdu zararı kendine
toprağı savururum göğün suratına
niye yoksun mutluluk ırmağımda
yağmur damlası boğulmakta
okyanus ortasında
niye yoksun?
kör kuyunun dibini taradım tırnağımla
yırttım penceremin tüllerini
ellerim kanlı ellerim katil
kazıyor adını içime ezan sesleri
zincirleri sarıyor dört bir yanıma yokluğun
kurtulamıyorum
niye yoksun?
son mu oldu bitti mi rüyaların
şahlandı mı gurur atın başı gökte
bu dalgalar gel-git sürükler beni nice zaman
atının ayakları ezsin başımı
parçalasın gözlerin hücrelerimi
savur külümü karanlığın yüreğine...
Kayıt Tarihi : 16.12.2005 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
www.kepez.info
Vefayla,cefayla karışır aklı,
Sefayı Yaşamamış Saadet ün
Sevgiye sitemle elbette haklı.
paracaladigim gucrelerinde geziyorum
icindeki duyanin guzelliginde eriyorum...
Damliyorum gozlerinden, yanaklarina
yanaklarindan dudak kenarlarina...
sevgimle..
TÜM YORUMLAR (5)