Niye Yazmayım Şiiri - Ramazan Ateş

İşim gücüm yok mu imiş,
Niye şiir yazarmışım?
Ben yazdıkca rahatlıyor,
Derdimi öyle anlatıyorum.

Kimi gün ağlıyorum şiirlerimle,
Kimi gün gülüyorum.
Beni ancak şiirlerim anlıyor,
Benimle sadece şiirlerim ağlıyor.

İçimi boşaltıyorum,
Derdimi, sevgimi, arzumu paylaşıyorum.
Kimsenin anlamadığını, anlıyamadığını,
Şiirlerim anlıyor.

Ben anladığını düşünüyorum,
Yazıyorum, yazdıkca rahatlıyorum.
Okuyanım olsun yada olmasın,
Anlayanım olsun, yada olmasın,
Ben okuyorum,
Ben anlıyorum.
Ben rahatlıyorum,
Yeter bana, yetiyor bana.

Şairim diye yazmıyorum,
Laf olsun diye yazmıyorum.
Ne bir madalya, nede bir alkış,
Kendim için yazıyorum.
Yazmam gerektiğini düşünüyorum,
Çünkü öyle rahatlıyorum.
Yazdıkca yaşadığımı fark ediyorum.

Kimi gün kızıyor, isyan ediyorum,
Kimi gün esiyor, dağa çıkıyorum.
Kimi gün el ele geziyorum, olmayan sevgilimle,
Kimi gün feryat ediyorum, bu kötü kaderime.

Bazen kendimi suçluyorum,
Bazen suçlayacak birini arıyorum.
Bazen üşüyorum,
Bazen yanıyorum.
Ama en önemlisi,
Ben öyle rahatlıyorum.
Yaşadığımı öyle anlıyorum.

Okuyanım var mı?
Okuyup, benim duygumu paylaşanlar? ,
Onlara saygılarımı sunuyorum,
Yüreğimdeki en sıcak sevgiyle selamlıyor, teşekkürler ediyorum.
İyiki varsınız....

Ramazan Ateş/Enschede-24.3.2006