Niye Yaşar İnsan Boşa Şiiri - Zeki Günay

Dünya fani bilmek gerek,
İnsan ölür çöker direk.
Ölen öldü sala verek,
Niye yaşar insan boşa.

Der ki bükülmez bu bilek,
Bir gün gelir vurur felek.
Kabre gelir iki melek,
Niye yaşar insan boşa.

Dünyayı hep baki sanar,
Şeytanın sözüne kanar.
Cehennemde ateş yanar,
Niye yaşar insan boşa.

İnsan dünyaya bel bağlar,
Ahirette hergün ağlar.
Vücudunu ateş dağlar,
Niye yaşar insan boşa.

Herşeyim olsun istersin,
Nereye doğru gidersin.
Rabbe sırt dönme bitersin,
Niye yaşar insan boşa.

Kolay mı cennet kazanmak,
Mümin yakışmaz sızlanmak.
Zor mu Allah'ı anlanmak,
Niye yaşar insan boşa.

Bazen açsın bazen toksun,
Bazen zehirli bir oksun.
Bugün varsın yarın yoksun,
Niye yaşar insan boşa.

Gömdün ya ölen insanı,
Yıkıldı sarayı hanı,
Hani nerde şimdi canı,
Niye yaşar insan boşa.

Mal için insan öldürür,
Cehennem közü döndürür.
Kör şeytanı ne güldürür,
Niye yaşar insan boşa.

Kul Zeki dönsün pervane,
Desinler sana divane.
Dünya bana bir virane,
Niye yaşar insan boşa.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY