Niye vururlar kuşları?
Kolayca aşarlar yokuşları.
Dağları, taşları...
Süzülürler korkusuzca ovalara.
Denizlere, ormanlara...
Özgürce uçarak
Gökyüzünde,
Kanat kanat açarak
Ruhun özünde,
Ederler seyahat!
Bu, insanın özgürlüğe duyduğu kin mi?
Yoksa, uçamadıkları için mi?
İnsanlar neden düşman bu kuşlara?
Niçin vahşi hınçlar tüm uçuşlara?
Kuşlar, özgürlüğün simgesi!
Hafifliğin hür imgesi!
Kanatlar dünyayı kucaklarcasına
Açıldıkça açılır.
Çırpıldıkça hürriyete kaçılır.
Niye vururlar kuşları?
Yere sokarlar bakışları!
Kanatları kırmak için!
Hayatları yıkmak için!
Amaç bir çiğnem et mi?
Yoksa vurmanın verdiği zevk mi?
Kuşları vuranları versinler sehpalara!
Vursunlar urganlara!
Sallansınlar zevkine.
Salıncak niyetine.
İbret olsun duranlara!
Niçin vururlar kuşları?
Onlar da özgür olduğu için!
Niye vururlar kuşları?
Onlarda söz, ‘bir’ olduğu için!
7 Mart 2004 Pazar, Danimarka-Køge 01.21
Necmi ÜnsalKayıt Tarihi : 2.4.2004 12:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sanırım insan olmanın hafifliğinden...
Yoksa, vurmanin verdigi zevk mi? '
düşündürüp..üzdün..!
ama vurmanın zevki hala insanın doğası..:(
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (4)