Niye Son Mektup Şiiri - Gönül Karahan

Hep bir son mektup vardır,
Ayrılıklarda,
Neden ve niçin yazılır?
Beklenen ne?
Ne bulunur?
Yoksa sön kızgınlıklar mı?
Bırakıp giderken,
İdam etmek mi?

Oysa şimdi
Mektup rafa kaldırıldı.
Mailler ve csmler,
İmdada yetişti.

Hep bir sona hazırlanır,
Misansenler,
Özenle seçilen sözcükler,
Sözde yaralanmamak,
Dost olarak kalmak,
Sözde söylenen sözler,
Sonuçta kin ve nefret
Tohumları ekmek.

Nedir?
Bu kadar kin ve nefret,
Öfkeni,fırtına gibi estirmek.
Gidersen,
Yolun açık olsun.
Tehdit etmekle neyi kanıtlıyorsun?

bu kadar aciz misin ki;
Yoksa kendini güçlü hissetmek mi?
İnsan yutacağı sözü söylememeli,
Bakacağı yüze
Rencide etmememli.

Kişilikler zayıfsa eğer,
Sözcüklerde kendini gösterir.
Görkemli gibi kendini gören,
Sadece birer zavallıdır.

Hafife alma gardını,
Mağrur tutma başını,
Gün gelir eğilir o başlar,
İnsan gibi insansan,
Söylenen sözler
Seni boğar.