Canı veren Allah, alan da…
Yaşamama sebep niye sen?
Kul kendi kaderini yaşarmış,
Kaderimde yazan, niye sen?
Pervasızca etrafındayım,
Bütün benliğimle yanındayım,
Sadece sevgimin farkındayım,
Damarımda dolaşan, niye sen?
Kelimeler seni anlatır…
Türküler seni hatırlatır,
Tüm şarkılar seni yaşatır,
Kalemimden dökülen, niye sen?
Ben “yalnız ben” olamıyorum,
“Yalnız ben” den zevk alamıyorum,
Bağlasalar duramıyorum,
Beni zincire vuran, niye sen?
16415-MANİSA
Kayıt Tarihi : 5.6.2015 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!