Niye Şaşayım Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Niye Şaşayım
Senin af edeceğin, ne kadar çok kulun var
Benimse etrafımda, kimse olmaz asla yar
Bu kadar çok hatayla, bu vücut bu ruha dar
Bağışlamazsan Rabbim, dokunacak elbet nar

Şu cehennemin narı, sönermiş gözyaşıyla
Ya af et beni burda, ya seherin başıyla
Gözlerime yaş doldur, sönsün o akışıyla
Toprak gel diyor bana, o mahzun bakışıyla

Bana verdiğin dört şey, vücut, ruh, amel ve mal
Vücut toprağa bakar, ruha ulaşmak muhal
Gözlerimi yumunca, mal, varise haber sal
Der, bana sen burada, amelinle yalnız kal

Anladım ki amelim, seninle baş başayım
Rabbim af eder ise, ben elbette paşayım
Hidayetinle Ya Rab, narı, nuru aşayım
Senden başka kimsem yok, yoldan niye şaşayım
Ahmet Arslan Hadimi …….030719