Niye gözlerin nemli,
Yaşlar dökülüverecek gibi.
Bakışların hüzünlü,
Boynun bükük.
Yine neler geldi aklına?
Yine seni kim üzdü?
Yoksa garipliğin mi?
Kimsesizliğinin sebebi?
Ya da dostlarının vefasızlığı mı?
Yalancı sözler mi?
Sahte gülüşler mi?
Bırak artık üzülmeyi,
Her şeyi dert edinmeyi.
Yeter artık düşünme.
Dünya kurulduğundan beri,
Böyle gelmiş böyle gider,
Hayat bir oyun misali.
İyi oynayabiliyorsan,
En az zararla çıkabiliyorsan,
Ne mutlu sana.
Para tek bildikleri olmuş insanların,
Yalan sözleri,
Kalleşlik yoldaşları.
Sen mi düzelteceksin?
Kokuşmuş bu çarkı.
Sen mi düzelteceksin?
Sonu yaklaşan dünyayı.
Bırak artık üzülme!
Sen mi değiştireceksin hayatı?
Kayıt Tarihi : 3.11.2007 19:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)