Biter mi bilmem, annesizlik özlemi?
Annelerde ki yavru sevgi söylemi.
Benim için bir yalan söyleyeyim mi?
Anneye hasretlik yakar yüreğimi.
Anneler gününde sarılayım hangi ellere.
Anne, niye bıraktın, yavrunu ellere
Sensiz dünyam bürünmüş, hasretlere.
Bütünü ile sitemim böyle annelere.
Ölmek isterdim, doğduğum günde.
Hep sen varsın, her öğünümde.
Rüyalarımda saklanıyorum, göğsünde.
Hasretin sindi, kaldı, yüreğimde.
Çiğ süt emmişlik var, senin özünde.
Bir beni beslemeyi mi, büyütün gözünde?
Şimdi ellerin bana nasıl baktığını görde
Yaşanıyor, acı ve hasretle anne böylede.
Görüyorum annelerin elinde çocukları.
Duyamazlar içimdeki derin hıçkırıkları.
Dayanılmaz oldu, insanların kaygısızlıkları.
Yüreğimde yoğunlaştı, hasretinin sızıları.
Annesiz büyümenin bendeki sorunları.
Toplum içinde farklı oluyor yorumları.
Yaşamımda gel, gör, anne sorunları.
Kansere dönüştü, yüreğimin yaraları.
11.05.08-MERSİN
Kayıt Tarihi : 11.5.2008 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hezeyan ortamında soyutlarsa olmadık
sıvamayı kendi dışında birilerini işaret
ederek pirim toplamaya çalışan birçok
edersiz fertler yetiştirir.
Oysa doğum sonrası eşit koşullar içerisinde
herkesin kosmosun bir bireyi oldu bilimsel
olarak kaçınılmaz bir şekilde açıklanmaktadır.
Ne var ki şairin anlattığı konu bizim toplumnumuzun
halen kanayan bir yarasıdır. Bunun kökeninde de
din yatmaktadır. Şair anne şiirinde ki işlediği tema
ile toplumun ne kadar artniyetli düşünceye sahip
olduğunu işlemiştir mısralara. Şiirsel olarak mevzubahis olan konu ise çok güzeldi.
Şefik KÖROĞLU
TÜM YORUMLAR (2)