Sevmişse güzeli bir deli gönül:
Ağlamak sızlamak bu feryat niye?
Yollara bakarken mahzun ve melül:
Yürekte duyulan bu firkat niye?
Bülbüller severken gülşende gülü:
Ah ile ötüşür, dili övgülü.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Gönül ağlamaya bulur bahane,
Tutacak dal bulmuş, ister daha ne?
Hasretten dem çeker sanki meyhane:
Sevdanın yüküne bu ırgat niye?...kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta