Niye...? ? ? Şiiri - Erdal Ay

Bir sonbahar daha geldi
Sensizliğimle.
Bak geçiyormuş mevsimler
Geçiyormuş.
Sararmış yapraklar yere düşüyor
Bakıyorum.
Seninle olduğum yerlerde
Sessizce duruyorum öylece.
Gözlerim sararmış yapraklarda
Yüreğim anılarım da.
Parkın bir köşesinde
Çöküyorum banka usulca.
Bir bakıyorum
Seninle olduğumuz yerdeyim.
Seninle baktığımız yerde gözlerim
Yanımdaymış gibi.
Senin sesin gibi bir ses kulaklarımda
Merhaba…
Sonra sessizlik
Şaşkın bakışlar bende.
Biraz yürüyorum
En uç noktaya doğru.
Hani ağaçların arasında
Çimenlerin üzerinde seviştiğimiz.
Hani sevişirken
Bizi kimsenin görmediği.
Oturuyorum biraz
Toprak soğuk, üşüyorum.
Ama biz
Hiç üşümüyorduk değil mi…?
Hep sevgi vardı sözcüklerde
Dudaklarımız birleşirken.
Yüreğimiz ısıtıyordu bedenlerimizi
Toprak yine soğukken.
Bir şeyler oldu bize
Bir şeyler.
Biten sevgimiz,aşkımızmıy dı
Parmak uçlarımızda yok olan.
Gözlerimiz niye buğuluydu
Arkamızı dönmeden uzaklaşırken.
Niye ben buradayım hala
Her sonbahar sonu.
Niye? ? ?
Niye sensizliğimleyim
Giderken anlatsaydın keşke.

22.kasım.2006