Gün geçtikçe külleniyor ayrılığın.
Zavallı yüreğim yağmuru bekler oldu.
İki damlaya hasret yaşıyorum vefayla.
Zaman ilaç değil anladım,çaresi unutmak,
temeli zaman onuda geçtim.
Bir başkasını arıyorum.
Sevmek istiyorum korkusuzca.
İçimde saklamaktan usandım,derinliklere itmek,
düşünmemek,karanlıklara mahkum edip bulamamak
tek temennim.
Böylesi çok ağır güzelim.
Kavuşmak,aşk'ı yazmak dururken ölemek,
biri var iken başkasını aramak niye?
Kayıt Tarihi : 16.10.2004 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyhan Sevgılı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/16/niye-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!