bu dünyada herşeyin,
bir başı,bir sonu var derler.
peki söylermisiniz neden benim sevdam
ebede kadar,
madem ki;
her şafak insan Dünya ya yeniden doğar,
peki,söylermisiniz,neden,
gönlüm herşafak daha yorgun,daha ihtiyar
ben milim,milim,katre,katre erirken,
çözülüp yok olup giderken,
sen daha bir taze,
sen daha da bahyiyar.
sevdanın tutsağın da gezerken ben,
ülke,ülke,diyar,diyar
sen niye azade,niye gülüzar.
şimdi kime sorayım
kimden istiyeyim ?
nerde benim çocukluğumda,gençliğimde,
üstüne bastığım pembe bulutlar,
içi mutluluk dolu hülyalar,rüyalar ?
niye elim de kalan hep içli hıçkırıklar,
kırık umutlar
G.M.A.
Kayıt Tarihi : 31.12.2017 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
de yalnız değilsinizdir... ailenizle güzel bir gece geçirmenizi dilerim efendim...
tesadüfen bulduğum bir dost kalemden dökülen şaheser bir şiiri paylaşmak istedim...
bir avuç hüsran yüreğimde,
misli misli çoğalır sevdam,
devasa dalgalara dönüşür,
döver bir kalbin kapısını
varsam karşısındaysam
sever beni çok hemde,
ama yoksam gitmişsem
hüzünü,hasreti,özlemi
meze yapıp içer gecelerce
karşısında sevdayım aşkım
hece hece,ve her gece
gelgör ki yenilince hasrete
sığınır çare diye,zehir denilen merete.
selam ve saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (1)