Kayboluyorum gözlerinde
Onca varlığımla,
Onca Yaşamışlığımla,
Bitiveriyorum ellerinde.
Bir yolu olsa yanmaz mıyım?
Çarem olsa sarmaz mıyım?
Anlamaya çalışma beni.
Zamanında ekilseydi bu can
Şu vakit tomurcuklanıp,
Açmaz mıydım?
Nefes alırken gözlerinde
Kahve kokulu saçların,
Fincan dudakların,
40 yıl hep sen düşlerde,
Lakin sınırsız hatırın.
Bildiğim artık Veda etmeliyim
Gözlerin çekim gücü çok fazla,
Şu küçük dünyamı alıp gitmeliyim.
Ziyadesiyle saçmalamadan,
Asıl yörüngeme girmeliyim.
Dahası Yok!
Alnıma yazmayanı istemek; Niye?
Anlamı Yok!
Yar olmayanı sevmek; Niye?
Umut Yok!
Bunca alışmışlığı ile Aşk; Niye?
Çare Yok!
Unutmalı… ama nasıl; Niye?
14.03.2016 13:00
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 17.11.2016 13:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!