mevsim soluyordu
vakit akşam oluyordu
ellerde hoyrat soğuklardan kalan
bir uyuşma
gözlerde buğulanmış bir matem
yol boyu izini sürdüm ayrılığın
yok dediler kime sordumsa
aydınlatmaz bilmelisin
dağları sokak lambaları
ve artık
telgrafın telleri de yok
kuşlar nereye konacak
mevsim sonbahar değil
yapraklar da döküldü
vakit de şubat değil
ya bu tank sesleri
bu gürültü niye
Kayıt Tarihi : 13.5.2011 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!